Amerika Deneyimi NEXT EPİSODE

Bahsettiğim tüm bu endişeler,kaygılar ve korkular nihayet ilk aktarmalı uçuşuma adım atınca gerçekliğini buldu.İlk adresim FRANSA-PARİS Paris-Charles de Gaulle Havalimanı idi.Gerçekten benim için heycan ve adrenalin dozu o kadar yüksek bir deneyim oldu ki bunu kelimelere sıgdırmak sadece hislerimi dar bir kalıba yerleştirme olacaktır.Parise havalanan uçağın içinde tek Türk vatandaşı kendim gibi düşünüyor çevremde aynı dili konuştugum insanların sesini duymaya çalışıyordum.(ki benim dışımda onlarca Türk vardı uçakta :)).Yaklaşık 3,5-4 saat sonra Parise varmıştık artık Türkiyeden ayrılmış ve ingilizcemi konuşturmamın mecbur olduğu sulara gelmiştim.Havaalanı o kadar büyük ve kalablıktı.Uçuş kapılarına ulaşmak için havaalanı içerisinde kullanılan bir metronun varlığından habersiz ve birazda aktarma süresinin verdiği rahatlıktan etrafı inceleyerek(ki biz ona avel avel bakınmak diyoruz) dolaşıyordum.Bir süre sonra uçağın kalkacagı kapıya gitmenin iyi fikir olduğunu bana düşündüren içerideki boguk ve kötü yemek kokuları(bunun kültür farkından olduğu muhtemel) rahatımı ve huzurumu kaçırmıştı.Artık uçuş kapısına gitmek için kullanacagım metronun oraya dogru insanları takip ederek yola koyuldum.Metronun yanına vardıgımda her metronun farklı bişr kapıya gittigi fark ettim ve benim kapıma gidecek metronun ne zaman gelecegini bilmiyordum.Metro duragındaki siyahi Fransız görevliye(kendisine çok selamlar) gideceğim kapıyı ve oraya nasıl gidebilecegimi sordugumda çok nazik bir şekilde anlattı.Biraz hoşbeş sohbet ettikten sonra pasaportuma bakmak istedigini ve nereli olduğumu merak ettigini söyledi.Pasaportu gösterdiğimde Türkleri çok sevdigini ve bunun gibi birkaç övme daha yaptıgını ve bunu söylerken ciddi bir mutluluk ve tebessümle söylediğini belirtmek isterim.(Parisde anılar bitmedi devamı gelecek)(...)